به قسمت هایی ازمحدوده قانونی شهر بافت فرسوده گفته میشود که بدلیل فرسودگی ساختمان ها، دسترسی نامناسب به فضاهای محلی ، کمبود خدمات و زیر ساخت های شهری ، آسیب پذیر هستند و توسط شورای عالی معماری و شهرسازی تصویب می شوند.

دسته بندی بافت‌های فرسوده :

الف – بافت‌های دارای میراث فرهنگی
ب – بافت‌های شهری (فاقد میراث فرهنگی)
ج – بافت‌های حاشیه‌ای (سکونتگاه‌های غیررسمی)

انواع مداخله در بافت های فرسوده:

1- بهسازی: در این نوع مداخله اصل بر وفاداری به گذشته و حفظ آثار هویت بخش در آن‌ها می باشد. فعالیت بهسازی با هدف استفاده ازامکانات بالقوه وبالفعل موجود و تقویت جنبه های مثبت، وتضعیف جنبه‌های منفی از طریق حمایت، مراقبت، نگهداری، حفاظت، احیا، استحکام بخشی، وتعمیر صورت می گیرد. دخالت در این بافت‌ها مستلزم رعایت ضوابط و مقررات سازمان میراث فرهنگی می باشد.

2- نوسازی: در این نوع حد وفاداری به گذشته از انعطاف‌پذیری بیشتری برخوردار است و برحسب مورد از مداخله اندک تا تغییر را می‌تواند شامل گردد. فعالیت نوسازی با هدف افزایش کارآیی و بهره‌وری، بازگرداندن حیات شهری به بافت است و ازطریق نوکردن، توان بخشی، تجدید حیات، انطباق و دگرگونی صورت می‌پذیرد.

3- بازسازی بافت فرسوده : در این نوع مداخله نه تنها هیچ الزامی برای حفظ گذشته وجود ندارد بلکه با هدف ایجاد شرایط جدید زیستی وکالبدی – فضایی و از طریق تخریب، پاکسازی و دوباره سازی صورت می‌ گیرد.


اهمیت بازسازی بافت فرسوده

اهمیت بازسازی بافت فرسوده علاوه بر مزیت‌های اقتصادی آن شامل مزیت اجتماعی نیز هست، این بافت‌ها به‌خاطر محروم بودن از خدمات نوین شهری در معرض آسیب‌های اجتماعی جدی می باشند از این‌رو نوسازی بافت‌های فرسوده اولویت برنامه‌های دولت را در بخش مسکن به خود اختصاص داده و دولت با تصویب طرح‌هایی هم مشوق‌هایی برای سازندگان و مالکان برای ساخت‌وساز در بافت فرسوده در نظر گرفته هم تسهیلاتی با نرخ سود کمتر برای تقویت بنیه مالی متقاضیان نوسازی بافت فرسوده می‌پردازد.

با بازسازی بافت‌های فرسوده هم تولید و عرضه مسکن انجام می شود و هم زمان آسیب‌پذیری وجود خانه‌ها و محله‌های قدیمی و فرسوده در هنگام حوادثی مانند زلزله کاهش می‌یابد.